Madagascar 2012

dag 1 Amsterdam – Antananarivo

FOX check-in service op Schiphol en vertrek naar Antananarivo met een overstap in Parijs. Bij aankomst wordt u opgewacht door uw reisleider en, na het wisselen van geld, gaan we naar ons hotel voor de overnachting.
dag 2 Antananarivo – Andasibe

We laten de drukte van de stad achter ons en de slingerende weg tussen de rijstvelden door brengt ons naar Andasibe. Onderweg passeren we vele lemen huizen met rieten daken en zien we talloze mensen op weg om het land te bewerken. We maken een stop bij een reptielenfarm waar vele soorten kameleons in schitterende kleuren leven. We overnachten de komende twee nachten in een mooie lodge aan de rand van het bekende nationale park, het Perinet Nationaal Park.
dag 3 Andasibe

Met een beetje geluk wordt u vandaag gewekt door het gekrijs van de Indri. De Indri is de grootste van de halfapen en kan een leeftijd bereiken van maar liefst 80 jaar! In het Perinet Nationaal Park kunt u wandelingen maken variërend van een paar uur tot een halve dag. In de middag is er ook nog gelegenheid om het Mantadia Nationaal Park te bezoeken (optioneel).
dag 4 Andasibe – Antananarivo

Vlakbij de lodge waar we overnachten is er een privépark wat u in de ochtend nog kunt bezoeken. Gisteren heeft u met een beetje geluk al de eerste lemuren, de bekende halfapen van Madagaskar, kunnen zien. In dit privépark zijn ze erg gewend aan bezoekers en dankzij hun nieuwsgierige aard komen ze erg dichtbij! Een mooie gelegenheid voor prachtige foto’s! Na de lunch verlaten we Andasibe en rijden we terug naar Antananarivo waar we aan het eind van de middag aan zullen komen.
dag 5 Antananarivo – Antsirabe

We beginnen de dag met een stadstour door Antananarivo. We bezoeken onder andere een lokale markt en het koningspaleis Rova wat prachtig ligt op een heuvel. Hierna rijden we naar Antsirabe door typische hoogland landschappen met veel bedrijvigheid langs de weg. Antsirabe staat bekend om zijn door mankracht voortgetrokken loopriksja’s, ook wel pousse-pousse genoemd. Op het eerste gezicht wellicht een vreemd beeld, maar u zult merken dat dit een veel voorkomende manier van vervoer is in Madagaskar.
dag 6 Antsirabe

Vandaag gaan we een leuke wandeling maken door de dorpjes in de omgeving. Ieder dorp heeft zo zijn eigen ambacht zoals pottenbakken, het weven van zijde en het vlechten van manden. Een unieke manier om meer van het leven van de rurale bevolking te weten te komen en ook contact met ze te leggen. De gids legt uit en vertaalt waar nodig, zodat u een goed beeld krijgt van het leven op het platteland in de hooglanden van Madagaskar. Om uw beeld te voltooien is de lunch inbegrepen en geniet u van een lokale lunch met veel groenten, rijst en andere lokale producten.
dag 7 Antsirabe – Ambositra

Na het ontbijt rijden we naar Ambositra. Na een rit van ongeveer twee uur komen we aan in dit charmante plaatsje gelegen tussen de rijstvelden in het hoogland. Ambositra is bekend om zijn houtsnijwerk wat vanuit de omliggende dorpen wordt aangevoerd. Na de lunch maken we een wandeling samen met een lokale gids door het achterland van Ambositra en bezoeken we de dorpjes waar het houtsnijwerk ook daadwerkelijk gemaakt wordt. Met veel zorg en nauwkeurigheid worden prachtige figuren en afbeeldingen handmatig gezaagd en gelijmd.
dag 8 Ambositra – Ranomafana

Na een rustige ochtend rijden we tegen lunchtijd naar Ambohimahasoa om in de openlucht te genieten van een typische Malagasy lunch. Tijdens de lunch is er een optreden waarbij u kennis kunt maken met de traditionele zang en dans van Madagaskar. Na de lunch rijden we verder naar Ranomafana. Ranomafana betekent warm water en is bekend vanwege het nationale park met dezelfde naam en de thermale bronnen die hier aanwezig zijn. In het dorpje is ook nog een, uit de koloniale tijd daterend, thermaal zwembad aanwezig. Maar de meeste bezoekers komen voor het regenwoud, Ranomafana Nationaal Park.
dag 9 Ranomafana

Vandaag heeft u de gelegenheid om een wandeling te maken in het nationale park. Wandelingen van twee uur tot een hele dag zijn mogelijk. In Ranomafana Nationaal Park leven maar liefst 12 soorten lemuren en er is een indrukwekkende flora. Na de wandeling kunt u een bezoekje brengen aan het museum, het thermale zwembad of de gezellige markt.
dag 10 Ranomafana – Fianarantsoa

Op weg naar Fianarantsoa bezoeken we een theeplantage. Hier krijgt u een rondleiding en ziet u hoe het proces van het plukken van de thee tot het vermalen en distributie ervan verloopt. We overnachten in Fianarantsoa, een universiteitsstadje gebouwd op meerdere heuvels.
dag 11 Fianarantsoa – Ranohira

Vandaag staat er een relatief lange rit op het programma, maar met een aantal leuke stops tussendoor en het prachtige landschap onderweg wordt het een afwisselende dag. In Ambalavao brengen we een bezoek aan de Antaimoro papierfabriek waar op ambachtelijke wijze papier van boombast wordt gemaakt en met bloemen gedecoreerd. Vlak na dit dorpje maken we een stop bij Anja Park. Een klein reservaat, opgericht op lokaal initiatief en waar u vele ringstaart lemuren kunt zien. Hier kunt u een wandeling van één of twee uur maken (optioneel). De korte wandeling is naar de lemuren en over een relatief eenvoudig pad. Tijdens de langere wandeling ziet u ook diverse tombes en de grotten waar de vroegere bewoners leefden. Dit deel van de wandeling gaat over rotsen en is meer avontuurlijk. Aan het eind van de middag komen we aan in Ranohira met haar prachtige rotsformaties die mooi oplichten in de avondzon.
dag 12 Ranohira

Ranohira ligt aan de rand van het Isalo Nationaal Park. Dit park heeft een oppervlakte van 80.000 hectare en bestaat uit een reeks van langgerekte rotsformaties. Vandaag heeft u de gelegenheid om een mooie wandeling te maken in dit prachtige park. De paden zijn goed en de duur van de wandeling kan in overleg afgestemd worden met de gids. Er zijn wandelingen naar een schitterend natuurlijk zwembad met waterval waar u heerlijk kunt zwemmen en ontspannen maar ook naar de “Canyon des Makis” waar verschillende lemuren leven. Kortom veel mogelijkheden en voor ieder wat wils!
dag 13 Ranohira – Tulear – Ifaty

Vroeg na het ontbijt vertrekken we verder zuidwaarts naar Tulear. Onderweg ziet u de eerste baobab bomen. We stoppen in Tulear waar u de gelegenheid heeft om te lunchen en het stadje te verkennen. Na de lunch rijden we door naar Ifaty. Ifaty ligt op slechts 21 km van Tulear, de nationale weg die hier loopt is niet verhard en er zitten veel kuilen in waardoor er voorzichtig gereden moet worden. Verbazingwekkend zijn de enorme volle bussen die u onderweg tegenkomt, zeker als u bedenkt dat de weg nog vele kilometers in noordelijke richting doorgaat.
dag 14 en 15 Ifaty

Twee heerlijke dagen om te ontspannen en bij te komen van alle indrukken van de reis door dit prachtige land met zijn vriendelijke bevolking en unieke natuur. Vanuit het hotel zijn ook diverse excursies mogelijk onder andere naar het Spiney Forest, een woestijnachtig gebied met cactussen en andere vegetatie. U ziet hoge bomen met veel stekels en baobab bomen in verrassende vormen. Voor de kust van Ifaty ligt ook een rif waar u zich door een pirok, een uitgeholde boomstam, naar toe kunt laten brengen om te snorkelen. U overnacht hier op basis van halfpension.
dag 16 Ifaty – Tulear – Antananarivo

Vandaag hebben een transfer terug naar Tulear voor onze binnenlandse vlucht naar Antananarivo waar we vanavond overnachten.
dag 17 Antananarivo – Amsterdam

Voordat we vanavond naar het vliegveld gaan voor onze terugvlucht naar Europa hebben we nog een volle dag om van de stad te genieten. Er zijn diverse mogelijkheden zoals een bezoek aan een lokale markt, een schooltje of een stadstour. De kamer in het hotel heeft u nog de hele dag tot uw beschikking, zodat u zich nog even lekker kunt opfrissen voordat u in het vliegtuig naar Parijs stapt.
dag 18 Aankomst Amsterdam

In de loop van de dag aankomst in Amsterdam en einde van een bijzondere reis!
Let op:

Door technische en/of organisatorische redenen kan van de route en/of volgorde van de rondreis worden afgeweken. Uw reisbescheiden ontvangt u circa 7 dagen voor vertrek.

Peugeot RCZ 34SNZ2

Op 16 januari 2013 brandde het lampje van het motormanagement. Via Nefkens Den Bosch een afspraak gemaakt met Nefkens Eindhoven voor de maandag daarop, de 21e. Omdat ook het vermogen aanzienlijk was terug gelopen vroeg ik of ik tot maandag door kon rijden. Geen probleem, terugval in vermogen treedt automatisch op bij deze storingsmelding.

De volgende dag, op weg naar het ziekenhuis, valt de auto stil zon’n 100 meter van huis. Op laten halen door Nefkens Den Bosch. Afspraak met Nefkens Eindhoven afgezegd, en bedankt maar weer voor de goede adviezen. Inmiddels zijn we 3 weken verder, en reparatie valt deze week nog niet te verwachten. Er moet een compleet nieuw motorblok in dat donderdag 7 februari arriveert als alles goed gaat!!!!!!! Waarna er 20 werkuren nodig zijn.

In de drie weken heeft Nefkens welgeteld eenmaal uit zichzelf gebeld, na een pissige mail van mijn kant. Verder mag ik zelf bellen. Elke keer waren er nieuwe testen door Peugeot verlangt. Op 1febrauari was er het groene licht van Peugeot; het blok mocht worden vervangen. Wel eerst even bestellen. Het goede nieuws werd gebracht door de service manager. Hij ging het vertrouwen helemaal terug winnen. Geen idee wat hij daar onder verstaat want 5 dagen later heb ik nog steeds taal nog teken van hem vernomen. Zal het wel heeeeel druk hebben.

Over vervangend vervoer waren ze kort. De eerste week was er een auto voor € 30 per dag ex. BTW en benzine en daarna moesten ze nog zien. Daar heb ik maar geen gebruik van gemaakt. Voor de helft van dat bedrag kan het ook met bus en trein.

Om een lang verhaal kort te maken . Na precies 4 weken kreeg ik de Peugeot terug op 13 februari 2013. Ook dat ging niet probleemloos. Zo was er ondanks een toezegging geen aantekening gemaakt in het onderhoudsboekje over het nieuwe motorblok en moest ik nog een extra dag wachten vanwege een ontbrekend afdichtingsringetje.

Een klacht bij Peugeot Nederland met verzoek om schadevergoeding werd afgedaan met een dinerbon, fijne oplossing NOT.

Op mijn berichten op Facebook en TrosRadar werd niet gereageerd.

Onze nieuwe huisgenoot Elsa

Zondag 11 september 2011 zijn we gaan kijken bij een fokker van Afghaanse windhonden. Deze heeft nog 1 pup, een reu, in de kleur rood-bruin. Via internet eerste nog wat informatie verzameld en toen de verre reis naar Eethen ondernomen (25 km.). We werden begroet door 3 Afghanen, die wilde weten wie er nu weer binnen kwam. Toen de bazin aangaf dat het zo wel goed was, zocht ieder zijn plekje op. De banken waren favoriet. De eigenaresse van de kennel en haar dochter vertelden honderduit over hun honden en het onderhoud daarvan. Al onze vragen werden beantwoord. Af en toe kwam een Afghaan even poolshoogte nemen, maar ging dan al weer snel een vloerkleed imiteren. Vervolgens mochten ze buiten in de kennel ronddarren. Daarna gingen we de pups bekijken die even apart waren gezet. Twee nieuwsgierige pups begroette ons aller vriendelijkst. Meteen verliefd uiteraard. Gesprek was als informatief bedoeld, maar toen we de pups zagen, waren we verkocht. Helaas bleek er nog een gegadigde voor die ene pup te zijn en houdt de fokker de andere zelf. Onze concurrent zou maandag komen kijken, waarna de fokker zou beslissen wie de pup kreeg (nou ja, mocht kopen dan).

Dinsdagmiddag liep de spanning in Den Bosch zo hoog op dat ikzelf de fokker maar belde. De concurrent had de afspraak verzet naar later in de week, maar voor het weekend zou de beslissing kunnen vallen. Later ontvingen we een e-mail van de fokker: de concurrent komt pas maandag de 19e. Het wordt dus de 20e voor we iets concreets weten. Maar……… we tellen af. Nog 3 dagen te gaan 🙂

Ceasar Millan ligt onder handbereik, dus laat maar komen die buitenlander.

wordt vervolgd

Daarna weer een mailtje van de fokker. Andere partij heeft afspraak weer verzet; beslissing wordt 1,5 week uitgesteld. Fokker wil toch eerst met die anderen praten voordat zij een beslissing neemt. Die anderen hebben al wel 4 Afghanen gehad, en weten alles van de verzorging. Dit laatste deed mij ernstig vermoeden dat wij never nooit de pup zouden krijgen. Direkt per mail van de koop afgezien. Er een behoorlijk pissig gevoel aan over gehouden.

Fokker reageert met o.a. het aanbod van een pup via een viend, die een waarschijnlijk een drachtige Aghaan heeft. Echo’s worden binnenkort gemaakt. Duhhhhhhhhhhh. Weer een maand of 3 uitstel met geen garantie op succs. Hiervoor bedankt en aangegeven dat verder contact niet zinvol is om de zaak beschaafd te houden.

Komt er gisteren toch nog een reactie via Facebook dat zij het vervelend vindt dat ik haar en haar hond zo wegzet. Geen idee waar ze dat leest. De hond kan er zo-wie-zo al helemaal niks aan doen. Dat ik niet blij werd van de gang van zaken moge wel duidelijk zijn. Meteen meldt ze dat wij wel nooit de eigenaar van een Afghaan zullen worden. Misschien wil ze als helderziende voor mij een keer de toto invullen!

Daarna getracht via marktplaats een Dobermann Pincher aan te schaffen. Favouriete geslacht (teef) én kleur (chocoladebruin). Verder nergens in Nederland te vinden!!!!Afspraak gemaakt om een paar dagen later te gaan kijkn. Wordt er ‘s-midags gebeld dat de hond aan een vriend is verkocht. Hond bleek uit Hongarije, via België naar Nederland te zijn gekomen en was 8 maanden oud. Baasje had niet genoeg tijd (meer) voor de hond!!!!! Fijne start zo, en niet echt teleurgesteld dat de kop niet door ging.

Inmiddels al contact gelegd met een fokker van Rhodesian Ridgebacks. Net als een Dobermann een vriendelijke waakse hond. Kortharig met een streep iets langer haar op de rug. Vandaag nemen we een kijkje in de kennel. Er zijn 6 pups, dus de kans dat het nu wel lukt neemt met 600% toe.

wordt vervolgd.

Inmiddels zijn we op 23 septeber bij fokker op bezoek geweest. Een nest van 13 hongerige pups, die de moederhond tot bloedens toe van haar melk afhelpen. De pups zijn voor ons niet uit elkaar te houden. De ene is wat donkerder dan de andere maar darmee houdt het wel op. De fokker heeft er geen moeite mee. Een van de pups heeft witte voetjes, wat de herkenning een stuk makkelijker maakt. Deze pup is echter niet de meest dappere van het nest. Terwijl de meeste vrolijk huppelend op ons afkomen, bljft zij een beetje afstandelijk de kat uit de boom kijken. Groot gelijk.

Na een uitgebreide kennismaking met de fokker besloten tot de aanschaf van een pup, die met de wite voetjes. Veel informatie gekregen, die eerlijk gezegd niet volledig blijft hangen. Afgesproken dat wij de pup op 30 september ophalen.

`Toevallig´ vandaag, 24 september, langs de fokker gegaan. Elsa was thuis 😉 en we kunnen beiden niet wachten tot het vrijdag is.

Vrijdag de dertigste rond 9:00 in Oosterbeek bij de fokker. Alle pups nog in diepe rust. Na het doornemen van de papieren en weer een heleboel nuttige tips, eden we terug naar Den Bosch. Elsa in een dekentje bij Antoinette op schoot. Geen kik verkeerd gegegeven en naar buiten zitten kijken. Thuis meteen de achtertuin laten verkenne. De eerste maanden mag ze nog geen afstanden lopen omdat het kraakbeen in de gewrichten zich nog moet ontwikkenen.

De eerste paar dagen nog een paar “ongelukjes in” huis gedaan. Puur een kwestie van het personeel goed opvoeden. Als ze heeft geslapen of gegeven meteen naar buiten laten gaan, desnoods onder zachte dwang. Overal zet ze haar tanden in: mensen, stoelen, planten, stenen, mos etc. Luistert voor geen meter, ziet maar de hsleft van hetgeen je haar wil laten zien en ruikt ook geen brokjes in je hand. Verder is het een schat van een hond.

Ook goed voor de soclaile contacten met buurtbewoners en buurthonden. Ze werd bijna opgevreten door een dwergpincher 😉 Afspraak gemaakt voor over 2 maanden, eens kijken of die pincher dan nog zo’n grote bek heeft.

Als waakhond stelt het nog totaal niets voor. Als er inbrekers komen nemen die naast de inboedel ook de hond mee. Blaffen gebeurt nog sporadisch; meestal blijft het bij piepen.

Vooral hier is ze erg goed in 😉

Vrijdag 10 november 2011 kreeg Elsa haar laatste vaccinatie. Vanaf nu mag ze vrij met andere honden in contact komen. Volgens de dierenarts heeft de hond ook iets aan aan haar borstkas waardoor ze niet aan tentoonstellingen deel kan nemen c.q. nooit prijzen zal winnen. Dat komt dan goed uit wat ik had toch al geen plannen in die richting. Verder had de dierenarts geen opmerkingen, behalve dan dat Elsa een heel sociale hond is. RR’s zijn normaliter nogal gereserveerd en afwachtend. Elsa wil naar alles toe wat buiten beweegt, mens of dier. Alles wordt kwispelend tegemoet getreden. En dat willen we graag zo houden.

Op 13 november 2011 de eerste puppy-les gehad. Leerzaam voor Elsa en ons. Elsa was alleen geïnteresseerd in de andere honden en dus snel afgeleid. Totaal geen angst voor de andere honden. In tegenstelling tot andere keren dat ik “droog” was gaan kijken, waren er nu meer puppy’s. De oefeningen hielden voornamelijk in het lopen met de hond, waarbij het de bedoeling was dat Elsa in een rechte lijn links van mij het veld over stak. Elsa had daarbij haar eigen idee, namelijk zo snel mogelijk naar een andere hond toe en dan niet in een rechte lijn maar volgens de kortste route. Heel fijn! Genen angst voor een ratel of scheidsrechters fluit. De volgende keer wordt er o.a. met vuurwerk gewerkt ter voorbereiding op nieuwjaar. Ik ben benieuwd maar net als allen andere honden zal Elsa hier wel niet vrolijk van worden. Gaan zitten op commando wil nog niet lukken. Wel met enige hulp of spontaan uit zichzelf.

Elsa heeft eerder wel even iets tegen kilko’s gehad, maar bij het ophalen van onze eigen kliko ging dat best goed. Ook heet ze een keer moeite gehad met een bruggetje op een van de looproutes. Ik moest ze er overheen dragen. Een tweede bruggetje 5 meter verder ging wel goed, alleen wel in een razend tempo. Eerder leverden de bruggetjes geen enkel probleem op en ook later niet. Vreemd en niet te verklaren, behalve dan dat het een eigenwijs beest is.

Vanmiddag, 13-11-2011, zijn we met Elsa naar de IJzeren Man geweest. Lekker graven in het witte zand en stoeien met andere honden. Ook was het betreden van een vlonder nu geen probleem. Eerder wilde ze hier beslist niet op. Waarschijnlijk scheelde het dat we er nu met zijn tweeën bij waren. Ik ging voor op de vlonder en Antoinette volgde met Elsa.

Inmiddels ( 3-2-2012) is Elsa op een week na 6 maanden oud, 50 cm hoog, 25 kg. schoon aan de haak, en een slaapkop eerste klas. Van wie ze dat heeft??????? Heerlijk samen loungen op de bank.

Nog steeds een heel sociale hond die met iedereen wil spelen. Wordt lang niet altijd op prijs gesteld helaas. Wandelingen van 45 minuten zijn geen enkel probleem. Rustig aan dan breekt het lijntje niet. Als ze zin heeft luistert ze en anders alleen als dat haar uitkomt. Grrrrrrrrrr. De pré puppyklas met goed (!) gevolg doorlopen. Op naar de puppyklas. Zondag een wandeltocht van een uur in de Drunense Duinen, georganiseerd door de Bossche Kynologenclub.

Het sneeuwt nu aardig. Net even met Elsa buiten geweest. Ze vond de sneeuwt machtig interessant. Happen naar de vlokken, met de neus door de sneeuw en gegooide sneeuw vangen.

De wandeling van zondag is niet doorgegaan, het was te koud!!!!!!!!!?! Moeten die honden dan de rest van de dag ook niet naar buiten, of schijten die gezellig overdekt in de woonkamer? Het argument was dat er achteraf koffie zou worden gedronken en dat het dan te koud was om de honden in de auto’s achter te laten. Dan ga je toch lekker in een verwarmde auto naar huis; hoe moeilijk kan het zijn? Jammer, de rest van de dag schitterend weer gehad, o.a. Op de Heinis.

Met zes maanden mag Elsa gesteriliseerd worden. Tot op heden heeft Ze alle aanbideerst prompt afgewezen, maar de ware zal er maar tussen zitten. Toch maar een date met de Da maken. Schijnt op zich een kleine ingreep te zijn, dus we wagen het er maar op. Wellicht kan de fokster nog van advies dienenen.

De nieuwe trend is dat Elsa haar brokjes niet meer uit een bak eet, maar bij voorkeur uit een voerbal of los van de grond! Uit de hand is ook al uit. Ze loopt wel het risico dat ze niet oud wordt, met die kuren.

Helaas zijn er geen eendjes meer om van de kant te duwen, het water in. Naar een alternatief wordt gezocht. Katten zijn geen substituut. Ze heeft er een paar onder een auto gekregen, maar probeerde toen zelf ook nog onder die auto te komen. Is niet zo goed bevallen en katten zijn nu een no go. Sleeënde kinderen zijn nu in trek; gelukkig laat ze slee heel 😉

Hiep, hiep hoera:

23 juni 2012 slaagde Elsa voor haar puppy examen. Tot mijn opluchting ging het afliggen goed. Volgens de jury was het volgen maar net goed genoeg om te slagen. Op naar de gehoorzaamheidscursus. De tussenliggende periode vullen we op het een cursus “hond en spel”.

om maar even te laten zien dat ze het wel kan

14 juli 2012

Om de zomerperiode te overbruggen beginnen we eind juli met de hond/spel cursus. Jet zal mij benieuwen; normaliter reageert Elsa nauwelijks op stokken of ballen. Alleen als ze er een af kan pakken van een andere hond wordt ze actief. Sinds een paar weken vindt ze her wel leuk om achter de eendjes aan te zwemmen en een stok(je) uit het water te halen.
Van katten moet ze steeds minder hebben; ze loopt er met een grote boog omheen. Haar voorouders joegen op leeuwen!!!!!!!!!!!!!

29 juli 2012

De hond spel cursus, les 1, ging best wel goed. Er was een parcours uitgezet met diverse opdrachten zoals zitten, liggen, u-bocht, links- en rechtsaf, twee tunneltjes, commando ” voor ” en om de hond heen lopen. Toen Elsa eenmaal doorhad dat de tunneltjes niet echt eng waren ging ze er vlot door. Het liggen is nog steeds het moeilijkste onderdeel; er is ook zoveel te zien en te doen!
Het leukste blijf nog steeds de after party in het uitloop veld. Lekker rausden met zijn alles en als toetje het water in. Knapt je auto ook zo heerlijk van op :-;

Later op de dag naar de IJzeren Vrouw voor de sociale contacten. De contacten tussen de mensen is soms verre van sociaal. Gooi het er maar uit, dan ben je het kwijt. Na de middag nog een ronde Vughtse Hei. Weer voor de sociale contacten. Mix van zand, water, honden, stokken en leeuwen.
Ook hier loopt Elsa meestal los, weer niet tot ieders genoegen maar da’s niet ons probleem.
Op een gegeven moment staat er een forse jonge dame met een Rotweiler midden op pad. Hond trekt haar zowat omver dus lijn ik Elsa uit voorzorg aan. Ik heb geen zin om haar door een dierenarts werd in elkaar te moeten latEn zetten. Mevrouw blijft pontificaal met trekkende hond midden op het pad staan. Nou ben ik in principe goed opgevoed dus ik vraag of we er aub langs mogen. Reactie: ‘als je ze had aangelijnd kon je er eerder langs”. Mijn wedervraag: ” was je dan wel opgerot naar de kant? ” Viel niet goed, mijn hond moest vast etc. Ik weer: ” gelukkig is zij wel sociaal “. (en jij niet, maar dat hield ik nog net voor me). Klopt, haar hond was niet sociaal, gaf ze toe. Geniet er van en een prettige dag. Daarna Elsa weer los gelaten, die nog niet de moeite nam om om te kijken. Zij noch ik waren in het minst onder de indruk. Blijft gewoon een gruwelijk sociale hond. Even later gelukkig nog met vijf andere honden zich uit kunnen leven. Accu leeg en voor de rest van de dag gevloerd.

Ik heb besloten ook maar niet meer te reageren op commentaar op de loslopende Elsa. Ze zoeken met maar uit met hun bange of dominante (lees: valse) hond. Wie betaalt , bepaalt; ofwel ik heb de hond gekocht, ik ben de eigenaar en ik maak uit of en wanneer er aangelijnd wordt. Geen discussie mogelijk of je moet haar willen kopen. Ze is alleen niet te koop.
verzoeken om haar aan te lijnen worden met ” nee ” afgehandeld. basta en helemaal klaar mee. Alleen bij levensbedreigende situaties valt er uiteraard over te praten ;-). De openingszin ” is jouw hond vals dan” is meestal wel afdoende om verdere discussie af te kappen.

13-11-2012

Inmiddels zijn we al een paar maanden bezig met de gehoorzaamheidscursus. Afliggen is een drama. Zodra het koekje binnen is, zit ze al weer recht overeind. Het gras zal wel te nat zijn!
Onze groep is 4 honden groot. In januari 2013 is het examen en zoals het nu naar uit ziet slaagt er geen een. Maakt mij verder niets uit zo lang Elsa maar luistert hoeft ze van mij niet te gaan liggen.
Nog steeds vindt ze de after party het leukst. Lekker ravotten met andere honden en alle baasjes controleren op koekjes. Succes verzekerd, er is altijd wel iets te snaaien.

15-11-2012

Vandaag weer een leuke variant gehoord. Loop ik om half elf ‘s-avonds met Elsa buiten als wij een man tegen komen met 2 Franse Bulldogjes. Of hij mij iets mag vragen. Natuurlijk, ik voel ‘m al komen. Of ik mijn hond aan wil lijnen want er spelen wel eens kleine kinderen op staat ?????? Ik denk WTF? Ja nu niet, maar toch. Hij liet zijn hondjes altijd wel los in het park. Ik niet de beroerdste en ik lijn de hond aan en passeer hem. Elsa totaal niet geïnteresseerd in wie dan ook. Hij steekt achter mij de straat over met zijn hondenen loopt terug!!!! En ik laat Elsa weer los. Waarom hij nou bleef staan om mij de vraag te stellen is mij niet duidelijk. Steek dan meteen over, eikel! Zal wel een machtsspelletjes zijn. Hij blij.

21-09-2013

Eind 2012 begon Elsa kale plekken te krijgen, vooral achter op de rug en de beide flanken. Getest door de dierenarts waarbij de uitslag een vertraagd werkende schildklier was. Tabletten gekregen die echter weinig/niets deden. Daarna contact opgenomen met de fokster. Zij gaf aan dat het normale hoorde bij de rui. De tabletten moet ik zeker niet geven, die waren schadelijk. Op de website van de RRCN werd aangegeven dat het een tekort aan vitamine C. Hierbij was zonlicht de remedie. En inderdaad is het probleem nu zo goed als opgelost met dank aan de mooie zomer. Het kan dus zijn dat in oktober/november het probleem terug komt. Afwachten maar.

Qua karakter is Elsa een stuk rustiger geworden. Medio juli 2012 ging de knop om en hoefde madam niet meer overal spontaan op af. Ze is nu veel afwachtender en loopt er zeker niet meer voor om. Als ze een vreemde hond tegen komt dan maakt ze meestal nog wel kennis. Alleen voor bekenden maakt ze een uitzondering. Slapen is naast eten nog steeds een favoriete hobby.

11-11-2014

Ook in november 2013 komen de kale plekken terug. In augustus 2014 weer netjes in haar vacht, maar nu schijnen de plekjes er al weer doorheen. Nog niet kaal, maar dat komt nog wel ben ik bang.

Elsa is nog steeds een sociale hond. Wel steeds minder speels. Jonge pups vindt ze maar lastige klieren waar ze het liefst uit de buurt blijft van die scherpe tandjes. Daarbij vergeet ze dat ze zelf geen haar beter was, de klier.

Sinds een jaar lopen we ‘s-morgens een rondje langs de Rosmalense plas op loopafstand van huis. Meestal met twee andere hondeneigenaren. Met een van de honden, een Australian shephard, kan Elsa het goed vinden. Daar wil ze altijd wel mee hollen en stoeien. Ook het baasje valt bij Elsa in de smaak vanwege de vele koekjes die ze elke dag krijgt.

Eten en slapen zij nog immer haar grootste hobby’s. In een jaar tijd is de dame 5 kg. aangekomen. Dat bleek bij haar jaarlijkse bezoek aan de dierenarts. Ze moest niet dikker worden!!! Ze liep kwispelend de praktijk binnen, maar eenmaal in de behandelruimte wilde ze toch wel graag weg.

In juni zijn we met Elsa een weekje in Lettele (vlak bij Deventer) geweest in een vakantiehuisje bij een boerderij. Elsa kon daar lekker in het bos rondstruinen, ware het niet dat ze soms langs een kudde koeien moest lopen. En dat was schrikken, helemaal toen de dames op een holletje op ons af kwamen. Ook paarden vindt ze wel wat aan de grote kant, maar toch lang niet zo eng als koeien. Geen idee waar dat door komt.

Elsa is nog steeds geen fan van autorijden. Het liefst blijft ze op een meter of tien van de auto staan kijken wat ik ga doen. Autorijden, dus instappen en vlug :-). In de auto staat ze valk achter mij met haar kop naast of op mijn schouder/bovenarm. Ze blijft staan en gaat beslist niet liggen of zitten in de auto.

Andere honden zijn stads minder interessant, de baasjes des te meer. Ra, ra hoe zou dat komen. Hondenkoekjes misschien?? Heel af en toe holt ze nog met een andere hond; meestal vindt ze het wel best en wordt er hoogstens wat gesnuffeld.

Helemaal spoort ze niet. Op sommige grasveldjes moet ze even op haar rug gaan liggen rollen. Wel steeds op de zelfde plaatsen. Vreemd, maar wel lekker. Andere afwijkingen heeft de gelukkig niet. Of het moet haar enorme zucht naar voedsel zijn. Niets is veilig. Ook geen frikadellen of sneeën brood in kinderhanden. Ook is ze dol op hazelnoten. Op het parkeerterrein voor het huis staan vier bomen. Wekenlang eetplezier. Ze was een geduchte concurrente van de buurvrouw die er taarten van wilde bakken 😉

Oktober 2017

Inmiddels zijn we weer drie jaar verder. Elsa is met de jaren wel rustiger geworden. Liet ze zich een half jaar geleden logwel eens uitdagen door een andere hond om een stukje te hollen, nu vindt ze het wel prima. Als we met een aantal honden in de Loonse- en Drunense Duinen wandelen en de andere honden zijn druk met elkaar in de weer, dan zit de dame rustig op haar kont alles aan te kijken. De andere honden doen ook geen moeite om haar in het spel te betrekken.

We lopen nog steeds elke dag ‘s-morgens naar en rond de Rosmalense Plas. We komen steeds minder honden tegen.

Het laatste jaar is Elsa dan ook 4kg. aangekomen; ze beweegt te weinig. Daarom hebben we besloten dat er nog een Ridgeback bijkomt. Benieuwd hoe Elsa hierop gaat reageren. Pups zijn niet haar favoriete hondensoort, daarbij vergetend hoe lastig zij zelf als pup was. De pup komt weer van dezelfde fokker, de Borgerhoeve uit Oosterbeek. Op 20 september 2017 is een nest van 10 pups geboren. 5 reuen en 5 teven. Ik wil persé een teef. Een van de teven heeft echter geen Ridge en een teef heeft teveel kronen bij haar ridge. We zijn al een keer op kraamvisite geweest, maar konden nog geen keuze maken. De fokster gaat eerst aan de hand van ’t karakter van de honden een match maken met de potentiële eigenaren. Op 5 november wordt de definitieve keuze gemaakt.

Een naam voor de pup is er al: Desi.

15 november 2017 hebben we Desi opgehaald bij de fokker. Er was wel een complicatie t.w. een dubbele dermoïd sinus in haar nek (soort fistel). Die moest er zo spoedig mogelijk uit. Fokker had hiervoor al een afspraak met haar dierenarts (DA) in Zeist. Als wij naar Zeist zouden gaan konden we de pup direct meenemen, anders werd dat al snel een week later.

Wij gaan wel naar Zeist, want zonder pup naar huis ging ‘m niet worden. De werk daarop Nasr Zeist en dezelfde dag weer naar huis. Geen verdere complicaties. Litteken soepel houden met crème is alles. Week later naar de eigen DA voor de 9-weken vaccinatie.

door al dat gedoe konden we pas laat starten met de puppycursus. Officieel mochten we naa de 2e vaccinatie meedoen. Voor de zekerheid gewacht tot na de 3e vaccinatie na 12 weken. De club zou controleren op de vaccinaties, maar in de praktijk niet dus. Blij dat ik gewacht heb, maar daarmee wel erg laat gestart.

cursus is wel hard nodig want Desi uitlaten is geen bron van vreugde zodra ze iets ziet bewegen. Ze heeft echt het idee dat alles en iedereen er loopt ter meerdere eer en glorie van Dees. Ook op de cursus is het all zeilen bijzetten om Dees bij de les te krijgen én te houden. Alles in de buurt is veel interessanter dan haar eigen dingetje. Na te winterstop was ze ineens te groot voor de puppycursus en promoveerden er naar de basiscursus.

Ook hier was het lang leve de lol. Uiteindelijk 3 honden bij elkaar gezet met één trainer en een hulpje. Bij het examen zakten we alledrie. Ik had niet anders verwacht. Maar wat nu. Met Elsa hen ik destijds tweemaal de cursus gevolgd, ook zonder diploma. Maar die luisterde tenminste wel en liep al los mee op straat. Dat lukt met Desi nog lang niet.

omdst ik niet het idee heb dat een herhaalde basiscursus resultaat gaat geven, maar besloten iets anders te proberen. Via Facebook positieve reacties gelezen over N&N Dogtrainers in Nieuwendijk. Deze bieden diverse trainingen en workshops. Eerst naar een informatieavond. Een van de eigenaren heeft zelf een Ridgeback, dus da’s een pluspunt

Eerst een workshop “hierkomen” gedaan, east de nadruk lag op de aandacht van de hond trekken  én vasthouden. Dat verliep buiten verwachting goed. Je krijgt dan in elk geval voldoende handgrepen om verder te gaan.

 

 

 

internet switch

Op 8 augustus heb ik mij via de website van Ziggo aangemeld voor het “3 in 1” pakket. Omdat er een gratis monteur werd aangeboden kon je zelf een installatiedatum opgeven. Gekozen voor 19 augustus. In reactie hierop ontving ik per mail een ontvangstbevestiging. Ziggo ging ermee aan de slag. Op de website verscheen later de boodschap dat het modem met recorder functie tijdelijk, tot november, niet leverbaar was. Op 19 augustus gebeurde er niets aan de Ziggo kant. In de namiddag gebeld met de klantenservice. Omdat het modem niet leverbaar was had Ziggo zelf de gemaakte afpraak van 19 augustus maar geschrapt. Fijne communicatie. Dat zou in november pas weer kunnen. Mijn suggestie om dan voorlopig het impelste modem, zonder recorder functie, te instaleren moest even met de achterwacht worden overlegd. Gelukkig was mijn suggestie acceptabel. Aangegeven dat ik ook gebruik wilde maken van de opzegservice. Op de website was daar verder niet naar gevraagd. De gegevens van de oude internet en telefoon provider werden genoteerd en zouden een opzegging ontvangen. De, overigens zeer behulpzame, medewerker plande een nieuwe instalatiedatum voor 30 augustus. Ook dit werd schriftelijk bevestigd. Op 30 augustus kwam er inderdaad een monteur die aan het werk ging. De monteur had beide modems meegenomen en ik mocht zo maar zelf kiezen!!! Hoezo tijdelijk niet leverbaar? Op een gegeven moment ging de monteur bellend naar buiten en had ik zoiets van “shit, dit gaat niet goed”. Na een uur bleek dat de monteur internet niet voor elkaar kreeg. De TV zenders waren zich aan het installeren en binnen 15 minuten zou de TV moeten werken. De monteur wachtte dit niet af en vertrok. Hij was de deur nog niet uit of de TV ging op zwart. Boodschap op het scherm: “geen zenders geïnstalleerd”. Ook de radio deed helemaal niets. Binnen 1½ uur van Ziggo “3 in 1” naar Ziggo “geen van drieën”.

De monteur meldde nog wel dat er die zelfde dag, 30 augustus, iemand zou bellen om een internetaf-istallatie-afspraak te maken. Er zou buiten de woning iets moeten worden nagekeken/gerepareerd.  Wanneer dat zou gebeuren kon hij niet zeggen. Wie er ook belde……Ziggo niet.

Eigenlijk werden we er nog slechter van, zo zonder radio. Gelukkig hadden we nog een draagbaar exemplaar. Voor het eerst van mijn leven een hele avond naar de radio geluisterd. Het leken de jaren 40 wel.  En het bleef niet bij die ene avond. Op 1 september via de website een klachtenformulier ingevuld, met de vraag wanneer Ziggo het probleem op dacht te lossen. Op 2 september nog geen reactie. Weer via de website het probleem aangekaart en Ziggo tot zondag 4 september de tijd gegeven om alles netjes te regelen. Zo niet dan zou ik op 5 september de hele handel terug bengen. De buurman wist te vertellen dat hij ‘s-morgens al een Ziggo netwerk had gesignaleerd op zijn PC. Fijn, wij weten nergens van. Toch de laptop maar aangezet met de bedoeling via de oude provider op te starten, dan haden we tenminste nog contact met de buitenwereld. En jawel,  het Ziggo netwerk was zichtbaar. Oude netwerk weer afgesloten en het Ziggo netwerk aangeslingerd. Automatisch verscheen een pagina waarin een 5 stappen plan werd gepresenteerd, waarmee het nieuwe Ziggo modem viel te installeren. Procedure doorlopen en jawel, de TV en de telefoon werkte, de radio niet. Geen zenders te vinden. Alleen gaf de telefoon geen belsignaal. Kleinigheidjes blijf je houden.

Op 3 september kreeg ik ‘s-middags een telefoontje van Ziggo. Klanttevredenheids-onderzoek. Vier vragen, waarvan de laatse drie met “slecht” konden worden beantwoord. Het was helaas een computergestuurd onderzoek; niets met een polsslag aan de andere kant. Benieuwd of Ziggo daar nog op terug komt. Inmiddels zijn ook de radiozenders automatisch verschenen en geeft de telefoon ook normaal een belsignaal. Het is net Lourdes. Al met al is de operatie geslaagd en is alleen de eindconclusie dat Ziggo nog een hoop heeft de winnen op het onderdeel klantencontact.

Rest de vraag of er nog een reactie komt op de twee ingediende klachten en het klanttevredenheidsonderzoek. Afwachten maar.

Wordt vervolgd……………………………………..

Op 6 eptember belt er een ziggo tiep naar het privénummer. Toen ze hoorde dat alles werkte, was haar enige reactie: “als er nog een storing komt moet uw man maar de helpdesk bellen”. Dat is wel erg kort door de bocht. Ik had toch graag een inhoudelijke reactie op mijn ingediende klachten over het gebrek aan communicatie. Dan nog maar eens een brief er aan wagen.

vakantie 2011

Dit jaar gaan we, weer op een Harley, door de American Rocky’s toeren. Keuze viel weer op een Road King (met zijwielen). Vanaf 23 juli tot 7 augustus zijn wij in die buurt te spotten. Meer info volgt.

De legendarische Rocky Mountains vormen de rode draad tijdens deze motorreis. Zowel liefhebbers van ruige natuur en wildlife als die van vlot bochtenwerk en wereldsteden komen hierbij aan hun trekken. We starten in Seattle, net onder de Canadese grens, pruttelen door de mooiste National Parks en doen San Fransisco aan. Om volkomen voldaan na te praten op het Californische strand van Santa Barbara.

Dag 1 Aankomst Seattle
Na de vlucht van Schiphol naar Seattle wordt u naar het comfortabele airport hotel gebracht. We frissen ons op en de reisleiding neemt vervolgens wat praktische zaken met u door onder het genot van een drankje.

– Dit laatste ging niet door voor ons omdat niet de hele groep in één keer vloog. Wij waren de laast aankomenden om 22:30 ! De reisleider Tom van Arkel zat ons nog wel in het hotel  op te wachten. Wij kenden hem nog van een eerdere reis in 2008. Even bijgepraat en toen snel naar bed. De motoren stonden al klaar bij het hotel. Het werd geen Road King maar een Ultra Glide. Zwaarder en luxer geval.  

een rijdend bankstel

Dag 2 Seattle – Moses Lake (235 mijl)
De motoren staan ’s ochtends al te popelen bij het hotel. Ze hebben zin in het Mount Baker Snoqualmie National Forest want dat wemelt van de fijne bochten. In dit bergachtige gebied ‘slapen’ twee vulcanen: Mount Baker en Glacier Peak. De ultieme vergezichten brengen u direct in vakantiestemming.

– Antoinette had het beter naar haar zin op de Ultra Glide. Zat als een koningin op haar troon. Met de radio op standje “hardst” kreeg ze zelfs een gratis massage.

Dag 3 Moses Lake – Sandpoint(200 mijl)
Vanuit de staat Washington rijden we over de Mountain Spokane de staat Idaho in. De berg is met bijna 1800 meter een van de hoogste in deze regio en dankt zijn naam aan de Indianenstam The Spokane wat ‘Kinderen van de Zon’ betekent.

– Niets gezien van het stadje. Wel lekker gegeren in een restaurant met een schitterend meer-zicht en een ondergaande zon.

Dag 4 Sandpoint – Hamilton (245 mijl) Langs het prachtige, op sommige plaatsen 350 meter diepe Lake Pend Oreille vervolgen we onze route. Het meer zit boordevol vis, vooral de regenboogforel is goed vertegenwoordigd. In deze buurt wemelt het ook van de wilde dieren. Wellicht spot u herten en elanden, maar er komen ook wolven, zwarte- en grizzly beren voor en vele, vele vogelsoorten. De highway 200 en 93 brengen ons naar Hamilton.

– Geen beest gezien

Dag 5 Hamilton – West Yellowstone (300 mijl)
Meer natuurschoon vandaag; we rijden door het Bitterroot National Forest dat zowel uit bos als uit grasland bestaat. Ook hier spotten we regelmatig wildlife: berggeiten, elanden en beren. We stoppen in het western dorp Virginia City, waar Bonanzo is opgenomen. We rijden verder tot vlak voor de ingang van het beroemde Yellowstone National Park zodat we er morgen meteen in kunnen sturen.

– Virginia City was een erg leuk western dorpje. Omdat wij er in het weekend waren liep een deel van de bevolking in originele kledij. Ook in de cafe’s was van alles te doen.

Dag 6 West Yellowstone – West Yellowstone (200 mijl)
Yellowstone is het eerste national park van Amerika. Het landschap is zeer afwisselend met bossen, weides, geisers, bronnen en watervallen. Hier komen bizons, allerlei soorten herten, grizzly’s en bruine beren voor. Neem vooral lege kaartjes en reservebatterijen mee voor camera of camcorder, want deze dag levert onvergetelijke plaatjes op.

– Op eigen gelegenheid de hele dag door het park gereden. Schitterende natuur met geysers en bochtige wegen. Helaas niet veel diersoorten getroffen; 2 suïcidale overstekende eekhoorns en een hert.  En verder één liggende bison onder een boom in de schaduw; wel goed zoeken op de foto dus. Klein mankement aan de motor. De veer van de standaard sprong eraf. Reisleider niet telefonisch te bereiken (geen mobiel bereik) en het restaurant wilde/mocht voor ons niet bellen!! Da’s fijn. Gelukkig troffen we een behulpzame Tjech die o.a. met ducttape de boel repareerde. Klasse!!

Dag 7 West Yellowstone – Twin Falls (340 mijl)
We touren nog steeds door de staat Idaho met zijn ongerepte natuur. We overnachten in Twin Falls, vooraf zoeken we de watervallen.

– Geen waterval gzien. Zeker verplaatst.

Dag 8 Twin Falls – Austin (300 mijl)
De eindeloze vlaktes van Nevada trekken aan je zintuigen voorbij. Naar muziek luisterend op uw iPod of gewoon lekker mediterend tuffen we over Highway 50 die ook wel ‘The loniest Road in America’ wordt genoemd. Ons eindstation voor vandaag is het plaatsje Austin – Nevada. Het ligt prachtig aan de voet van de Toiyabe Range.

– De loniest highway deed zijn naam eer aan. Wat een saai stuk. maar je moet er wat voor over hebben om ergens te komen.

Dag 9 Austin – South Lake Tahoe (200 mijl)
We rijden vandaag door een zeer afwisselend gebied, zowel woestijnen als frisse bossen passeren de revue. Uiteindelijk is het tijd voor meer ontspanning als we logeren in het plaatsje South Lake Tahoe dat op de grens van Nevada en Californie ligt. Zoals de naam al doet vermoeden ligt het aan de zuidkant van het schitterende Lake Tahoe.

– Het hotel lag aan het meer, maar omdat we nogal laat aankwamen zagen wij daar niet zoveel van. In de stad lekker gegeten. Geen buffet in het casino, maar zeker zo goed (garnalen)

Dag 10 South Lake Tahoe – San Francisco (210 mijl) Weer ontdekken we vandaag een beschermd natuurgebied waarvan u waarschijnlijk het bestaan niet wist; het Eldorado National Forest ligt in bergachtig gebied waardoor diverse visrijke rivieren slingeren. We rijden langs de wijnstreek Napa Valley naar San Francisco, waar we rond de middag aankomen. Na het inchecken genieten we van deze wereldstad. Touristische Tips: maak een ritje met een cablecar, slenter rond op Fishermans Wharf of in China Town of bezoek de beruchte gevangenis Alcatraz.

Deze slideshow vereist JavaScript.

– In San Francisco aangekomen zijn we (per abuis) 2 keer over de Golden Gate Bridge gereden. Foto’s gemaakt bij een uitzichtspunt en daarna naar het hotel. Na de bagage op de kamer te hebben gedropt zijn we met een aantal naar Fishermans Warf gelopen. Er lagen een hoop zeeleeuwen te suffen in de zon. Veder erg druk. De enige hamburger gegeten tijdens de hele vakantie. Het is dus geen verplichte kost. Wel uitgeteld met de taxi terug naar het hotel.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Dag 11 San Francisco – Cambria (240mijl)
We rijden de stad uit via de adembenemende Highway 1. Vandaag komen we onder andere door Santa Cruz, Monterey en Big Sur. Voor het plaatsje Cambria maken we een pitsstop in San Simeon om de Elephant Sea Lions op het strand te bekijken. Zij delen hun leefgebied met onder andere de grappige zeeotters.

– Lekkere stuurdag over bochtige weggetjes. MIJN dag 🙂

Dag 12 Cambria – Santa Barbara (150 mijl)
Een prachtige rit over de Highway 1 vandaag. Aan de linkerkant niets dan prachtige heuvels en bergen, rechts steil aflopende kliffen en de imposante Pacific die er tegenaan beukt. Einddoel is Santa Barbara met zijn Spaanse Mediterrane invloeden.

– Santa Barbara kenden wij nog van de eerder reis in 2008, toen we op eigen gelegenheid een week een auto huurden. Zou ik zomaar kunnen wonen. Alleen was deze plaats uit het programma geschrapt. Het werd Ventura. Ook een leuk stadje.  Heerlijk Thais gegeten. Antoinette viel voor een Pandora beat van Ventura, een zeester.

Dag 13 Santa Barbara – Los Angeles (150 mijl)
De stuurmanskwaliteiten worden vandaag weer aangesproken tijdens een rit door Los Padres National Forest. Heerlijk bochtenwerk! We komen tot rust in Ojaj en vervolgen onze weg richting Los Angeles. Na een roerend afscheid van de motoren is er in de avond gelegenheid om Rodeo Drive, Sunset Blvd., Hollywood te bezichtigen. Uw reisleider geeft graag tips.

– Weer MIJN dag met top bochten. Ook zelf een stuk vrij kunnen rijden. Joepieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!

Dag 14 Los Angeles (vrije dag)
Tot besluit van deze indrukwekkende motorreis is er vandaag veel keuze uit allerlei uitstapjes. U kunt naar de Universal Studios of Disneyland, lekker shoppen in Santa Monica of luieren aan het strand of slenteren langs Venice Beach.

– De shop-tip maar gevolgd. Met de bus voor 2$ naar Santa Monica en voor voor $ 30 terug met een taxi. Kost een paar dollar maar dan heb je ook niks. Een paar schoenen en een Ipad gekocht in 3th street. Antoinette scoorde een Pandora beat van LA (palmboom). Daarna nog een eind langs het strand van Santa Monica en Venice beach gelopen. Gelukkig niet meet tot aan de winkeltjes; we waren al bankroet.

Dag 15 Los Angeles – Amsterdam
Vroeg in de ochtend brengt de hotelshuttle u naar de luchthaven voor uw vlucht naar Amsterdam. Tenzij u uw reis wilt verlengen natuurlijk! Wij doen graag suggesties en boeken al uw aanvullende wensen. Mail of bel voor meer informatie.

– Laatste dag niets meer ondernomen. Er zat wel een Harley dealer in de straat, maar dat was naar schatting zeker 5 mijl lopen. Iets te ver.

Dag 16 Aankomst te Amsterdam

Om een uur of 1 landden we in Amsterdam. Van het vliegen niet zoveel meegekregen. Volgens mij doen ze iets in je eten 🙂 Voor dat we met de auto het vliegveld afreden was het 14:00. Om 15:30 thuis. Alles stond er nog.

Motorpak

Na zeven jaar werd het tijd voor een nieuw motorpak (vond ik zelf). Omdat we dit jaar ook weer op een Harley gaan toeren in Amerika, moet het motorjack ook daarvoor geschikt zijn. Een appart chopperjack draag ik verder in Nederland toch niet. Vorig jaar met de ARA, bij motorkledingzaak MotoModa in Eindhoven een middag uitleg gehad over Arai motorhelmen, JOFAMA -kleding en Alpinestars -schoenen gehad. Daarom gekozen voor een pak van Halvarssons, onderdeel van JOFAMA. Vooral de zorg die is besteed aan veiligheidsapsecten sprak mij wel aan. Kleding is zeer slijtvast bij valpartijen en alle naden zijn dubbel gestikt. Als semie-bejaarde maar niet voor het meest sportieve model gekozen

:-).

Hobby | Ad Pontsioen

motorpak van Halvarssons

mijn nieuwe koeienpak jas Halvarssons Carat

Tenerife

korte vakantie in november 2010. Eten was geen probleem zoals je ziet.

Hallo wereld!

Windows space omgezet naar wordpress.com. Fotoalbums zijn helaas pleite. Aan de reacties bij WordPress.com te zien zijn meer mensen hier niet blij mee. Eens kijken of de foto’s op een andere wijze voor derden zichtbaar kunnen worden. Er is wel een link naar photos live, maar dat werkt alleen maar voor mij.

Vakantie Mongolië-China 2010

Dit jaar eens niet met de motor, maar ouderwets met de bus en trein

dag 1 Amsterdam – Beijing

vertrek naar de hoofdstad Beijing.

dag 2 Beijing

Aankomst in Beijing. We maken een oriëntatietour langs het Plein van de Hemelse vrede, daarna transfer naar uw hotel. ’s Avonds welkomstdiner.

dag 3 Beijing – Grote Muur

Na het ontbijt vertrekken we naar het beroemdste bouwwerk van China; de Grote Muur. Ooit gebouwd om zich te beschermen tegen de ruitervolkeren uit noordelijk Mongolië. We rijden naar een minder bekend punt van de muur, zeker zo mooi en rustiger. Per kabelbaan gaan we naar boven om een onvergetelijke wandeling te maken en dalen te voet weer af.

dag 4 Beijing – Ulan Bator

Vertrek naar de luchthaven voor uw vlucht naar de Mongolische hoofdstad Ulan Bator en transfer naar uw hotel. In de middag gaan we lopend een stadswandeling maken. We bezoeken onder andere het museum van National History en het hart van de stad; Sukhbataar plein. Vervolgens naar de heuvel Zaisan, voor een prachtig uitzicht over de stad. ’s Avonds na het diner bezoekt u een show en laat u zich betoveren door de mystieke klanken van de keelzang, de Khoomei, een traditionele kunstvorm.

dag 5 Ulan Bator – Khogno Khan

Vandaag begint onze reis in Mongolië, met zijn oneindige grasvlaktes met ruige ruiters en gers (ronde nomadententenkampen). Maar al snel komen de imponerende Khogno Khan bergen inzicht, één van de hoogtepunten van het land. De panoramische vergezichten zijn prachtig. Op een heldere dag kunt u zeer ver kijken. We bezoeken de immens hoge Els Sand duinen, onverwacht gelegen te midden van de grote steppe. Vervolgens naar het, tussen de kliffen gelegen, kleine maar mooi boeddhistische Ovgnon klooster. We overnachten in een traditionele ger en dineren in een grote ger rondom de warme kachel te midden van de ruige steppen. Dit is Mongolië!

dag 6 Karakorum

Onze reis brengt ons naar Karakorum, de oude hoofdstad van de beruchte Mongolische clanleider Dhengis Khan. We bezoeken Erdene Zuu, het eerste klooster in het land. Met zijn 108 stupa’s. In glorieuze tijden leefden er meer dan 1000 monniken. Het in Tibetaanse stijl gebouwde klooster is nog steeds in gebruik en is een fascinerende plek om te luisteren naar de monniken die hun mantra’s (gebeden) prevelen en te kijken naar de lokale bevolking die wordt gezegend. In het museum staan een aantal van de kostbaarste Boeddhistische schatten van het land. In de namiddag bezoeken we de lokale, sfeervolle markt.In het nomadenkamp waar we overnachten is er ook de mogelijkheid om paard te rijden. Overnachting in een ger.

dag 7 Karakorum – Khustain Nuruu National Park

We brengen de dag door in de glooiende graslanden van de steppen. Tijdens een ontmoeting met de parkrangers leren we over het leven van de nomaden in deze omgeving. We brengen ook een bezoek aan een Mongolische nomadenfamilie. Overnachting wederom in een ger.

dag 8 Khustain Nuruu National Park – Ulan Bator – nachttrein naar China

We rijden via smalle wegen, omringd door prachtige natuur terug naar de hoofdstad. In de avond na het diner (inclusief) gaan we aan boord van de nachttrein om naar het machtige buurland te reizen. Onderweg rijden we dwars door de oneindige schoonheid van de Gobi woestijn. U overnacht in een comfortabele couchette voor vier personen (met softsleeper).

dag 9 Hohhot

In de avond komt u aan in Hohhot, de hoofdstad van de autonome regio Binnen-Mongolië in China, net over de grens van Mongolië en China. Vervolgens volgt uw transfer naar het hotel.

dag 10 Hohhot – Datong

In de ochtend transfer naar Datong. Hier bezoeken we de grotten van Yungang. Deze zijn met prachtige schilderingen versierd waarin drie religies (confucianisme, boeddhisme en taoïsme) zijn vertegenwoordigd. Spectaculair! In de namiddag kunt u een leuk bezoek brengen aan de oude winkelstraatjes van Datong.

dag 11 Datong – Ping Yao

Vandaag bezoeken we het hoogtepunt van deze omgeving: het hangende klooster van de Hengshan berg. Ondersteund door pilaren klampt het zich letterlijk vast aan de steile wanden van de heilige taoïstische berg. Per touringcar reizen we verder. Ping Yao is een pareltje. Dit bijzonder sfeervolle en authentieke ommuurde stadje is door UNESCO dan ook als werelderfgoed erkend. Rond de vele binnenhofjes wonen de families met hun gezinnen en concubines volgens eeuwenoude tradities. We overnachten in een traditioneel gebouwd hotel binnen de oude stadsmuren.

dag 12 Ping Yao

Stadstour door dit mooie oude plaatsje en de rest van de dag vrij om rond te dwalen door de smalle kleurrijke straatjes.

dag 13 Ping Yao – Taiyuan

Vandaag treedt u in de voetsporen van Marco Polo die in lang vervlogen tijden al schreef over deze regio. We komen langs traditionele dorpjes van noordelijk China. We bezoeken een boerenfamilie waar we kunnen zien hoe ze dumplings maken. en vervolgens kunnen we het tijdens de lunch ook proeven! We overnachten in Taiyuan.

dag 14 Taiyuan – Beijing

We maken een stadstour in Taiyuan, inclusief de Ji tempel, bekend om zijn kleifiguren uit de Songdynastie. Transfer naar het station waar we de middagtrein nemen naar Beijing waar we in de avond aankomen.

dag 15 Beijing

Vrije dag om deze boeiende wereldstad te ontdekken. U kunt een bezoek brengen aan de dierentuin (optioneel).

dag 16 Beijing – Amsterdam

terugvlucht naar Nederland.